Aşık Mor

Alarm saatinin kapı aralığından ayrılamıyorum. Canavarlar ismimi söylermiş gibi bağırıyor. Kalmama izin ver, Rüzgarın benim için fısıldayacağı yerde, yağmur damlalarının yere düşerken hikayelerini anlattıkları yerde. Kağıt çiçeklerimin tarlasında. Ve ninninin tatlı bulutları. Saatlerdir kendi içimde yatıyorum. Ve mor gökyüzümün üzerimde uçuşunu izliyorum. Dokunuştan mahrum olduğumu söyleme... Her tarafa yayılmış bir kaos, senin gerçekliğin. Uyuma barınağımın ardından neyin yattığını iyi biliyorum. Kabustan kaçmak için kendi dünyamı kurdum...